قلعه ضحاک استوار بر فراز ارتفاعات سهند
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۵۶۳۷۳
مراغه - ایرنا - قلعه باستانی و تاریخی ضحاک عجب شیر (داش قلعه) جلوه ای از استقامت و پایداری مردم خطه آذربایجان و استوار بر فراز ارتفاعات کوه سهند، گردشگران و علاقه مندان به آثار تاریخی را به سوی خود فرا می خواند.
به گزارش ایرنا، این قلعه در 28 کیلومتری شرق عجب شیر واقع شده و از آثار ارزشمند تاریخی و دیدنی این شهرستان به شمار می رود و اولین بار در سال یک هزار و 971 میلادی توسط یک هیات باستان شناسی آلمانی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قدمت این اثر تاریخی با در نظر گرفتن بقایای موجود از برج های نیم استوانه ای بنام دروازه این قلعه به دوره ساسانی نسبت داده شده و روبنای دیوارها که از سنگ های مکعب مستطیلی شکل ترکیب شده ، یادآور پوشش دیوارهای ساسانی در تخت سلیمان است .
این قلعه از مکان های مهم اقوام مانایی و مادها بوده و در ارتفاع دو هزار و 300 متری از بستر رودخانه قلعه چای در دوران تاریخ کهن ایران زمین بنا شده و آثار زیادی در داخل و پیرامون خود از دوران هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و عصر تمدن اسلامی به یادگار دارد.
سفال هایی که تاکنون از این قلعه بدست آمده ، همگی مربوط به سده های 11 و 12 میلادی یعنی دوره اسلامی بوده و حجاری ها و جاسازی هایی که در سنگ کوه کنده شده دلالت بر قدمت آن بر دوره پیش از اسلام است .
قلعه ضحاک در طول تاریخ، نام های متعددی از جمله اژدهاک، قیز قلعه سی، داش قلعه سی، باروآس، رویی دژ و قلعه گویی به خود گرفته و در طول این دوران ها همواره مورد استفاده قرار گرفته است.
این قلعه که در دوران کهن به عنوان دژ استفاده می شد، از سه طرف مشرف به پرتگاه بوده و دیوارهای آن مزین به کنده کاری های متعدد بوده و در داخل قلعه مخازن سنگ، آب انبار، آسیاب، سالن شورا و حمام تعبیه شده است.
در پای این قلعه قبرستانی نیز وجود دارد که در آن مجسمه سنگی قوچی قرار داشته و در کنار قبرستان ، روستایی به نام ینگجه واقع است و در دیوار یکی از خانه های روستای ینگجه قوچ سنگی مقبره ای کار گذاشته شده است.
تعیین زمان بنای اطاق هایی که نیمی از آن بی سقف در زمین کنده شده و نیم دیگر در سنگ (کنگلومرای ) کوه به صورت حفره ای درآورده شده به دشواری ممکن است.
اغلب این حفره ها چاله آبی هم (آب انبار) داشته و همچنین بر دیوارهای این حفره های سنگی ، طاقچه های کوچکی توسط ساکنان آن کنده شده است.
قلعه ضحاک عجب شیر از آثار ارزشمند و مورد وثوق گردشگران بوده و در آن تک حفره هایی نیز دیده می شود که تمام آن را در صخره های عمودی کوه کنده شده و دارای 700 متر طول، 300 متر عرض و 80 متر ارتفاع داشته و سه حصار داخلی، میانی و بیرونی دارد.
علاوه بر این آثار در این قلعه برجی وجود دارد که از خشت و بر پایه سنگی ساخته شده و صرفنظر از استحکامات دروازه قلعه، تنها برج دفاعی آن به شمار می رود چرا که اطراف قلعه ، پرتگاه بوده و نیازی به استحکامات بیشتر نبوده است.
آب چشمه ای که در دامنه کوه مقابل قلعه قرار دارد با فشار متوسط لوله هایی که در زمین کار گذاشته شده از روی پشته به ارتفاع قلعه می رسد.
مسیر لوله آب از روی بستری که در زمین به وضوح نمایان است معلوم بوده و تکه های متعددی از لوله های گلی و بقایایی از قالب سنگی که با بی قیدی از بستر کنده شده است در اطراف دیده می شود.
این قلعه نیز از تاراج و کندوکاوهای غیرمجاز در امان نبوده و فضای اطراف قلعه مملو از حفره هایی است که توسط غارتگران برای بدست آوردن عتیقه زیرورو شده است.
قلعه ضحاک عجب شیر در سال 1386 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 22544 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عجب شیر با داشتن چندین اثر تاریخی و گردشگری ارزشمند از جمله بندر رحمانلو ، قلعه ضحاک، مساجد چوبی، خانه ها و کبوترخانه های قدیمی و تاریخی از شهرهای مهم گردشگری آذربایجان شرقی محسوب می شود.
3077/7485
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي گردشگري اماكن تاريخي عجب شير
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۵۶۳۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینجا آثار تاریخی را با زباله تزئین می‌کنند!
بوی تعفنی که از زنجانرود و به ویژه اطراف پل میربهاالدین متصاعد می‌شود، نه تنها هر بازدید کننده و گردشگر بلکه کسانی که در اطراف این بنا به کار روزمره مشغولند را نیز فراری می‌دهد، این را علی راننده‌ای که در اول جاده بیجار برای روستا‌های اطراف این مسیر مسافرکشی می‌کند، می‌گوید و ادامه می‌دهد: دلمان می‌گیرد برای اینکه بنای به این زیبایی رها شده تا از بین برود!
سه پل (میربهاءالدین و سید محمد و سردار) در ورودی شهر زنجان قرار گرفته است، پل‌هایی که روزگاری معبر اصلی عبور و مرور مردم و وسایط نقلیه بودند، اما این روز‌ها به ساخت مسیر‌های جایگزین برای عبور و مرور و حفظ این آثا، این پل‌ها و محوطه آنها بازنشسته شده‌اند و مکانی برای تفریح بازدید و مردم تبدیل شده‌اند، اما این روز‌ها اطراف این پل‌ها به زباله‌دانی تبدیل شده است!
وضعیت نابسامان پل‌های زنجان پای دادستان را هم به ماجرا کشاند وقتی دید هیچ کس عین خیالش هم نیست که این آثار تاریخی کم کم زیر زباله‌ها در حال دفن شدن هستند، بهروز عباسی، در بازیدی که از این پل‌ها داشت ضرب‌الاجل تعیین کرد تا وضعیت این بنا‌های تاریخی که بخشی از هویت این شهر هستند، به سرعت ساماندهی و پاکسازی شود.
دادستان فروردین‌ماه در چند نوبت از پل‌های تاریخی زنجان (میربهاءالدین و سید محمد و سردار) البته مسؤولان بازدید و از متولیان این اثر تاریخی خواست به فوریت برای ساماندهی این پل‌ها اقدام کنند.
پس از آن به دستور استاندار، که در بازدید ۲۹ فروردین از این بنای تاریخی حضور داشت، لایروبی زنجانرود و ساماندهی وضعیت پل میربهاءالدین و دو پل تاریخی دیگر آغاز شد، اقدامی که امیدواریم پس از فروکش حساسیت دادستان و رسانه‌ها به فراموشی سپرده نشود.
شهریور سال ۱۳۹۰ بود که مدیر دفتر فنی اداره کل میراث فرهنگی زنجان که بعد‌ها مدیر کل همین اداره هم شد، خبر از اتمام نورپردازی این بنا با لامپ‌های نوین «ال‌ای دی» با اعتباری بالغ بر ۲۵۰ میلیون ریال خبر داد، اما این روز‌ها نورپردازی که هیچ وضعیت پل به گونه‌ای پیش رفته است که مسؤولان برای اینکه چهره زشت پل دیده نشود، چراغ‌های اطراف را خاموش می‌کنند تا پل اصلا دیده نشود.
مردم و علاقمندان به آثار تاریخی اعتقاد دارند؛ شاید اگر این آثار تاریخی که نگهداری آنها هزینه‌بر است، درآمدی داشتند وضعیت این طور نبود و هر دستگاهی برای تملک و تصاحب آن سر و دست می‌شکست.
پل میر بهاء‌الدین را در زمان ناصرالدین شاه قاجار، حاج‌میرزا بهاء‌الدین زنجانی که از تجار بنام ناحیه خمسه زنجان در سال ۱۳۱۲ هجری قمری و با آجر بر روی رودخانه زنجانرود و در مسیر ارتباطی زنجان به کردستان ساخت.
پل حاج میربهاءالدین به طول ۱۰۶ متر و ارتفاع ۱۰.۹ متر احداث شد و در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۵۶ به شماره ۱۴۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان زنجان زنجان
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟